James Cameron Explores the Mariana Trench !!!

James Cameron, the director of mega blockbusters Avatar and Titanic, has reached the depths of the Mariana Trench, a decent of nearly 11 km below sea level. He accomplished this in a 7.3-meter submersible designed to reach the bottom of Challenger Deep, the deepest place on Earth. Cameron is the first person to explore Challenger Deep - located south of Guam in the Pacific Ocean -in a single-person submersible, and recorded this incredible feat on March 26, 2012.

   Upon resurfacing, Cameron was cheered by his team members. “We all did it, I was just the [unlucky one] that had to get crammed in here to go take the ride,” Cameron exclaimed. Speaking to reporters, Cameron described his journey: “My feeling was one of complete isolation from all of humanity. I felt as though literally in the space of one day, I've gone to another planet and come back.”

The dive follows seven years of planning, including the design and construction of a specialized submarine that could withstand the incredible pressure at the ocean floor, which actually squeezes the sub so much that it reduces its overall length by several centimeters.

   It took Cameron 2 hours and 37 minutes to reach the bottom and only 70 minute to come back up. Cameron spent a little more than three hours at the bottom of the Mariana Trench before returning. A malfunction in the hydraulic system kept him from bringing back most of his sediment sample. He wasn't able to close the sample door and lost most of it on the trip back to the surface. Still, Cameron was hopeful that some new microbial species would be found in what he was able to bring back.

   The Mariana Trench is so remote that we don’t know even the basic of what is down there, other than small invertebrates and arthropods. Scientists do not know, for example, if there are any fish that far down. The only other time that Challenger Deep has been explored was in 1960 when Jacques Piccard, a Swiss oceanographer, and Don Walsh, a U.S. Navy captain, explored the bottom for 20 minutes in the bathyscaphe Trieste. They also had to cut their mission short when they found cracks developing in their viewing window. Piccard passed away in 2008, but Walsh was one of the team members on hand for Cameron’s historic dive.

Video : 

 

Well , This thing is far more important than my entire life !
LOL ~ what a time to discover that... : )





- Courtesy of Article 
Weekly Science Quiz
by Douglas Clark

Zero Gravity !!!

Tell me what you did to me
Just air beneath my feet
Didn't even notice we were miles above the ground
I'm not afraid of heights
We crashed into the sky
Didn't know that I could feel the way that I do now
I'm not asking for an explanation
All I know is that you take me away
And you show me how to fly..

   Nothing brings me down 

   When you're around 

   It's like zero gravity 

   The world just disappears 

   When you're here 

   It's zero gravity 

   When things get messed up 

   I lift my head up 

   And I get lost in the clouds 

   There's no sense of time with you and I 

   It's zero gravity !!

The ages fade away 

Till there's no more shades of gray 

You only have to whisper anything at all 

You opened up my eyes 

You turn my lows to highs 

And that's the only way that I know how to fall 

Not gonna analyze or try to fight it 

Don't even care if it makes no sense at all 

'Cause with you I can fly..!!

//

You make it 

So easy 

To just drift away 

I can't 

Imagine 

Being without you 

//

"All I know is that you take me away 
And you show me how to fly..." 

Thanks and
HAPPY BIRTHDAY Archie !!! 

Arosha - A Ray Of Light

He asks me “ How is he ? is he good … or naughty ? ” But … I cant give an answer , for moments I stay silent. What can I say ,How can I explain him years of experience in just seconds ? He is his brother ,he knows him a lot better than me, yet ,I will tell yoU what I know about him ,what he means to me – although pages might not be enough – in a very feeble attempt.

In my sixth year he came with me to the very same place to meet our mother and ironically he was there with me at the very same place to depart from our beloved mother, but I never thought it would happen hence the 7th year itself had departed us. I can use many beautiful words and soothing phrases to explain him , But I am not ready to Do it hear and dishonour everything that has happened. You know that there are good people in the world , there may be people better than him - I know. But what he did to me – no one else did – no one good or bad.

He is just a normal guy who eats when he is hungry , smiles when he is happy and cries when he is sad – just like us. But I saw something special in him , something very rare and something strange but good. He was a “good man” ........... I don’t know how you would understand this, but he is. I can tell you some of the good things that I saw in him , but I’m sure that there’s a lot that I did not see. He was honest ,and a man of his word. He did not promise what he could not do and did what he promised. He was cheerful and friendly – to everyone big or small – something that you would not expect from somebody of that kind. He was decent and knew how to behave like a gentleman – thugs were not among his friends but they also did not offend him , only the so called good people – and was clean neat and tidy. He was innocent, and was always there at the right place at the right time – not the wrong. So and So I can keep telling you , but Above all he was not Proud or rude and I rarely saw that from ones in his clan. That's enough..

By the time I was to face my 10th year I was becoming a monster. Year nine had made me one ,and the Ten also had to suffer from its consequences. At a time where I was even unsure to reach year Eleven I saw him again, Accidentally , Ironically – Fortunately. I was on a wrong path going towards destruction , but this ray of light showed me a way. I was bad – I admit , but I thought to myself amazed at This character. He was the class first , but he was so humble and so friendly – even the 10th was not ! The wrath I had towards this society , this level ,I drew back for him.

I was half destroyed by then, But I thought to my self, took a decision and started to rebuild my life looking at this strange person. He was silent most of the times, but there were thousand words unspoken in his every action for me to learn.

I had no role model in my life - no one famous or prestigious – but he was for me , a role model , the role model. I even

re learned to write english letters from him. Even today I write letters like him , not so alike , but neat and clean. Victory was obvious for me in Eleven ,  under this great shadow.

Life is odd, it gives you many chances. It gave me a second chance in the year 12 .This time I was quite close to him .     I may have been just a friend to him , but for me he was the light to follow , master to obey .This time he did not became the first , but the second. But soon I understood that he was safe there from much trouble of being first. He deserved to be himself – silent but significant. I wanted to be vegetarian but he showed me that it was not the case .I wanted to be a book addict but he showed me that is was not the case,He showed me that life is not about strict policies but doing the right thing at the correct time.

 After the advancement he came to the wood-city. I never thought I could go there too , I hoped but I was no match to be with him in his level, I know I do not deserve that , after all .But the destiny again brought me to wood-city to watch him from far and observe - my role model.

Once more I met him by chance and got to visit his home, but for a funeral. For the first time ever. I met his parents ,humble they were too , although how much rich they were- rare. His brother asked me that question. But now I think you all know the answer. Enjoying their hospitality , lying on his own bed – he himself sleeping in a sofa ! I caught my eye on a little writing on the Wall of his room. Perhaps , it is what made him such a worthy man … from his childhood.

PS:  You may find this fellow someday at Goda , humbly taking his home made lunch, slowly and innocently.
But I'm sure he will light a thousand more lives like mine - but not slowly or secretly. I wrote this for the fact that I am forever indebted for what he did to me , and what I am today....

අබිසරුලිය...

කුඩ්යක් අත දරා

බ්ලව්සයෙන් විලි වසා

ගැලපෙන්නෙකු එන තුරා

සිටිමි මම මග බලා

දුක් ගින්නක් හිත දරා

සිනහ මලින් මුව සරා

විලිබිය මහමග මරා

කුසගිනි කරනට දුරා

මොනර කොල නොලබුනත්

රැකුම තරම් දිවියක්

පොඩි උන්ට කන්නට යමක්

දෙන්න මට ඇත අරමුණක්

සැමදා සවස නොනිමෙන පවසම වින්දා

නැමදා දෙපා නොකියන රසයක අන්දා

නැතිදා තරුණකම කිසිවෙකු නැති හන්දා

පද්දා නිතබ අඩ ඇදුමින් සිල් බින්දා

ලදකට ලැබෙන ගරු බුහුමන් ලැබගන්න

මවකට ලැබෙන දරු අබිමන් දැකගන්න

පිනකට ලැබෙන මනුසත් බව පල ගන්න

ටිකකට උරුම නැතිදෝ මට නිදි ගන්න

පෙර කල කරුමෙක පල මම විදිනා

මේ දිවියෙන් කවදා මම අත් මිදෙනා

ඇයි මෙතරම් මගේ සිරුර ගද ගසනා

සොයා එන්නෙ වෙනකක් නැති ලෙස වටිනා

Created By Koba and Ana @ Last Lecture of Principles of Marketing L2S2

කැළණි පාලම

සබඳ ඔබට මතකද මා ඔබහට කිවු පෙරදා
දැකුම කැළණි පාලම මට දුක ගෙනදෙයි සැමදා
එකම ලොවක සිට වෙනකට යන මාවත සාදා
දෙලොව එකතු නොවනා බව සිතුවා මම කිසිදා

දුවිලි සුළගින් සැනසෙන ගිනියම් නගරේ
මලක් මම දුටිමි දහසක් පරමල් අතරේ
හැඳින පුරුදු සුවඳක් ආ මිතුදම් සසරේ
වරක් වැරදුනාදෝ පැටලී සිතුවිලි මිතුරේ

සුසුදු රෝස මල් තිබුනත් කටු අතු දවටා
නෙලනු රිසි නැතේ උයනේ අයිතිය රවටා
කලක පටන් තිබුනත් හැගුමන් එමටා
සත්‍ය දුටු කලට දැමුවෙමි එය මුලිනුපුටා

දෙලොව යාකරන පාලම සැමදා නිසලේ
සසල නැති හදක් වෙනුවෙන් පිදුමට ආලේ
නොගිය මගක වැරදීමට බැහැ සිට බාලේ
දෙලොව අතර සැනසුම පවතින ලීලේ

සසර බැඳුම් දිව්‍ය මැවුම් හැම ලොව පවතී
මග නොපෙනුනත් නිසි තැනටම යාවෙලා ඇති
සතුටෙත් සැනසුමෙත් සිතතුල ආලයක් ඇතී
මට හමුවෙලාදෝ සසරම ආපු තැනැත්තී

පතන පැතුම් සිතන සිතුම් ඉටුවේවා
කරන දෙයින් ජය සතුටම අත් වේවා
දිවිය දුකින් කරදරයින් තොර වේවා
සසර ගෙවා  එකටම නිවනත් වේවා !!!

Waiting for Blood...

Blood gives life to organs ,

thus for a whole body as long as it stays alive...

It can inject life as well as redeem it within hours ,
or days ,or weeks or months.

Each cell of blood contains Oxygen ,
the burning fuel which can light the heavens.

But as far as captivated,kept in silence and not unleashed..

Holds the power to it self wasting time money space - Energy ! 

Delay the blood you can be in big trouble, I almost feel like dying for days

Waiting for the Blood to come,and fuel me up to release my Energy
~Thy may not come - 
shall it makth me weak NO ! I can sustain

Just for a while maybe though ,yet the birth of blood is light

Darkness may hold the key that blood is not to come,

Dear BLOOD !!! Please come ASAP...

Restart

This evening I was wondering, looking at the huge rocks along the coastal belt

" how the hell did they bring them here ? "

With rex we had another major concern to discuss since D had confused us toppled our mindset upside down.The feeling of wretchedness still haunting inside my mind orders me to sleep,but I have slept enough ! 

Exactly a year ago I was so fond of writing ,browsing the pages of facebook and chatting he's and she's all around the globe - Skype, MSN . Gtalk , Yahoo - what didn't I use ? lol It was not a hobby but a search for something that I thought I missed in my life.Then suddenly it all stopped like I had found what I had searched for...For a moment though I thought that I had found what I have searched so far and it was within my reach.A year along i was striving hard to gain what I longed and today with my old pal , on a train coach , sitting besides a window , looking at the lazy sea I'm repenting for what I have done.It was a mirage all the way along , something that never ends , something that never satisfies and something that i understood wrong.DM when he used to teach me told us

" you better make the most of your twenties , where you can learn anything and everything, earn the hell out of you  in the thirties and save the resting part for the late fourties " 

anyway I had just wasted almost two years of my golden twenties.I had done many things and helped many people , earned something for life , but.... 

Today I decided to restart, like many more times before I hope this will not end in a dead end.I used to write for my joy , reading what I write gave me immense pleasure and some rythmless poems too.Some I wrote for some special people ,some i wrote for my self but in the end it was all literature for me.Maybe D is right after all , we do need something to carry with us, but both rex and I know coding wont help us to be what we desire in any way.It will just make us slaves of our own cell of limitations but I do want and will start with a program that will work.hmm .. they say " Love is Blind " , but trying to love  I saw many things , that i will never leave or forget ever , so Its time to restart.This may just be a restart of the machine , restart of the cycle or a restart of my life hopefully ,but still in this constantly changing world "change " is the only thing that counts and It will always keep me smiling...

Falling Stars...

 

When you forget me
When you don't remember my name..
Not even a memory
Somewhere in the back of your brain..
I won't be offended
Cause I always knew that the day
Will come when I'm not enough to make you stay
Tell me it's not possible,
No way that we could break
But nothing is illogical, believe me...

Like falling stars over your head 

They've been bound to burn out, burn out
Crashing 'cause I'll never get over you, never over you
'Cause you are so beautiful, yeah

The world is turning,and time keeps on lingering on
The sun will be burning
Eventually you will be gone

I'll always love you
Oh believe it or not
Baby that's not enough to, not enough to stop these...

Falling stars over your head
They've been bound to burn out, burn out
Crashing 'cause I'll never get over you, never over you
You are so beautiful, yeah

When it's all said and done
I'll just be a speck in the galaxy
Floating far away by gravity
Tell me it's not possible that we could break

Like falling stars,
Like crashing cars,
Like falling stars over your head
They've been bound to burn out, burn out
Crashing 'cause I'll never get over you, never over you, oh
You are so beautiful !!!
You are so beautiful, yeah...

Friends

Exam Crushes

Maths is a very tough subject to do,to understand ,to get good results -not to mention how valuable it is.And the people who do maths are sometimes called tough,hard to handle,not gentle - but the opposite.Doing maths does not harm the warmth inside,the genuine feeling of love and affection and "caring " nature of a person.How can someone say that people who do maths are like machines ? sometimes they are far better sensitive than the other three.Understanding that fact needs only a few examples.

Some say that biology is an easy subject.Alas ! if you don't work hard - it too will be very difficult and might take three attempts for you to pass it.Moreover biology produces doctors - who should have a sense of responsibility and adaptive nature.And they expect the students who follow bio also to be like that-dynamic and gentle.Life depends on people who go across this subject and they should know the value of a human life and should be more factual and patient in doing things.In conclusion doing bio is not easy business yet it is not so ugly as it looks(although you have to suffer a lot )

Doing commerce makes you a machine sometimes-having no feelings,no freedom or no time to be with nature.Endless double entries,huge accounts,loads of books to study,silly but long tiring sums to solve could make you numb to many human behaviors and even turn your body in to a pygmy size.So hard you try to suppress your feelings and try to rank and get the best result - you may get it - but the inside is hollow and dull , yet there could be at least a tiny bit of humanity,desire left.However if you are in a race to be a CEO ,to fight rag in universities -commerce is the thing to do- you can even make up to an island rank ! Ultimate achievement ? a namesake title,quick temper,collection of diseases and many lost friendships.

Going to the arts subjects ,they seem to be very free and flexible,rich ,charming,beautiful and mild(childish)-but they maybe not ! And one thing that keeps me from doing it is the fear and shyness (I think I'm too good to do ,or I'm too bad ).Yes everyone should have a sense of humor ,artistic feelings -but there is a time and they should bring it inborn with luck.Although arts subjects are rich in facts they are sort of dumb and provide no secure future compared to the other three.Nearly I took a good decision to stay away from arts but still I think "it was worth a try" - but who knows " time will hold the answer".In the end all arts subjects lead to a campus as well and however much they rag , i believe it is the best experience to have of all four subjects as harder they get better they are.

I have passed the time of all these subjects,gone through much change since the OL's .In the end I'm here doing IT not related to any of those .But , Who knows ? perhaps I might again have to tangle with one of those again or something different from IT too.being optimistic I have good hopes.

" Let'em Come ! I shall face with no fear at all ..."

Many Colours - but Flowers ...

Cruel Compassion

හ්ම්ම්... කොඳු නාරටිය දිගේ එන වේදනාවනම් තවත් ඉවසගන්න බෑ,වෙලාවකට හිතෙනවා දැන් මැරෙයි කියල ... එත් මේ පාරත් දවස් දෙක තුනක් මේ අපා දුක වින්දහම හරියයි,කොච්චර ඉවසගන්න බැරි උනත් කරන්න දෙයක් නෑනේ.මේක දරාගන්නම වෙනවා - කරපු පවු වලට වන්දි ගෙවන්නත් එපැයි.උදේ පාන්දර එලි බැස්සේ අදවත් බඩගොස්තරේ හොයාගන්න පුළුවන් වෙයි කියල , කොහෙද ... හැමදාම වෙන සන්තැසියම තමා,කන්ඩ දෙයක් හොයන එක   කන එක තරම් ලේසි නැති උනත් අදනම් කන්ඩ හොයාගත්ත දේ කන එක ඊටත් වැඩ අමාරු උනා.ගිය සුමානෙත් අපේ එකෙක් වැව පැත්තෙදි පොලු පාරක් කාල එතනම එලොව ගිහින් තිබ්බ , කවුද හිතුවේ මටත් මෙච්චර ඉකමනට මටත් එහෙම වෙයි කියල...

උදේ පාන්දර ඉදම්ම වටේම හොයා හොයා බැලුවත් මොකුත් තිබ්බේ නෑ.අන්තිමට තමා දවල් වීගන එනකොට මට හිතුනේ ඇගපත හීරුනත් කමක් නෑ කෑමකඩේ ගාව ගහට බඩගාන්ඩ.දවස් දෙකතුනක වෙලේ ඉදම්ම මෑනුවත් මට බය හිතුන ගහ උඩට නගින්ඩ , කුරුළු කුඩුවක් තිබ්බේ ...පොඩ්ඩ වැරදුනොත් බිම , අනික මහඋන්ගේ කෙටිල්ල තමා ඉවසන්ඩ බැරි .... හම හිල් කරගෙන අර යක්ස හොටවල් යනකොට ඇඟ පනනැතිව යනවා,ඉවසගන්ඩම බැරි බඩගින්න හින්ද මිසක් කවදාවත් අපේ එකෙක් ගස් උඩ බඩගාන්නේ නෑ.හෙමින්සැරේ ගහ මුලට ඇවිත් පටන් ගතට නගින්ඩ , කොරපොතු ටිකක්  ගලවගෙන උනත් බඩ පිරෙනවානම් , දවස් තුනක් තිස්සේ දැන් හිස්බඩමයි.ටික ටික උඩට ගිහින් කිට්ටු කරනකොටම ආවේ නැද්ද මහ එවුන් දෙන්න ... ඒ අස්සේ පහල ඉදල කොල්ලෝ කෙල්ලෝ ටිකක් ! උනුත් ඇවිත් බලපු විදිහනම් මට ඇල්ලුවෙම නෑ , කෙල්ලෝ ටික මොන මොන වද කියනවා , ඇගපත  තියන කොල්ලෝ දෙතුන්දෙනෙකුත් හිටිය නිසා මම හිතුව හරි තමා කියල , හොටක් දෙකක් වගේ නෙවේ ඔය එන පොලු පාර... කොන්ද කඩාගෙන බිම තමා නතර වෙන්න වෙන්නේ .. එත් උන් මොකුත් කලේ නෑ , ඔහේ බලාගෙන ඉදල යන්ඩ ගියා- වෙලාවට ..ඒ කෙල්ලෝ දෙතුන් දෙනයි , කොල්ලෝ ටිකයි ගහ යටට වෙලා හිටිය ටික වෙලාවක් , මොකුත් නොකරම යන්ඩ ගියා ... උන් සමහර විට මට සාප කර කර යන්ඩ ඇති ... අතින් මොකුත් නොකලට ... මන් ගැන මොන තරම් වයිරයක් එන්ඩ ඇද්ද උන්ට , හ්ම්ම්... උන් මොනාද දන්නේ  ?

සැපට හැදෙන , කෑම ටික ලගට ලැබෙන , අම්ම තාත්ත ඕනේ දෙයක් කිව්ව ගමන් අරන්දෙන මනුස්ස පැටවු... වෙන මොනවා දැනගත්තත් උන් දන්නවද බඩගින්නේ තියන අමාරුව ...? දවසක් දෙකක් තියා වරුවක් දෙකක් වත් බඩගින්නේ ඉදල තියනවද එවුන් ? පෙර කරපු පින් නිසා මනුස්සයෝ වෙලා ඉපදිලා සමනල්ලු වගේ ඔහේ ලෝකේ ජීවත් වෙනවා , ජීවත් වෙන එකේ අමාරුව උන් දන්නේ නෑ, උන්ගේ අම්මල තාත්තල උන්ට ඒක තේරෙන්න ඇරලත් නෑ .. මම අර කුරුළු පැටවු දෙන්නෙක් පස්සේ යනකොට මට සාප කරන , විස්සෝප  වෙන කෙලි පැටවුම තමා අර කුකුල්ලු කියන මහ කුරුල්ලන්ගේ ගාත් ගාත් රස කරකර හපන්නේ  ,ඔය වීරයෝ වගේ මට පොලු ගහන කොල්ලෝම  තමා හරක් , උරෝ ,මුවෝ වගේ කාටවත් වරදක් නැති මහ සත්තුන්ව විනොදෙට දඩයම් කරන්නේ .. බඩගින්නට නෙවේ .. විනෝදෙට !! ..මම උපතිම්ම ගැරඩියෙක්,මට මේ ලෝකේ කන්න පුළුවන් දේවල් පොඩ්ඩයි තියෙන්නේ .. මීයෙක් , කුකුල් පැටියෙක් නැත්තම් කුරුළු බිත්තරයක් මිසක් මට පස් කන්න බැහැනේ .. තණකොළ හැපුවට මට ඒවා දිරවන්නේ නෑ .. මම සත්තු කන්නේ විනෝදෙට නෙවේ , බඩගින්නටයි .. මට ඔය එකෙක් එක්කවත් වයිරයක් නැහැ , අනික මොක කෑවත් මට බඩපිරෙන සතුට මිසක් වෙන අහවල් සතුටක් වත් එන්නේ නෑ.. උන්ට එහෙමද ,මොන තරම් දේවල් තියෙනවද කන්න ? එහෙම තියාගෙනනේ උන් සත්තුන්ව කන්නේ .. ( අර චීන්නු කියල ජාතියක් අපිවත් උයාගෙන කනවලු ) මම ඒකට වරදක් කියන්නේත් නෑ , උනුත් බඩගින්නට වෙන්ඩ ඇතිනේ කන්නේ ..  එත් ... ඇයි මේ මිනිස්සු කියන ජාතිය මෙච්චර නපුරු , උන්ට විතරද හොද  කන්න , අපි මේ ලෝකේ ඉන්න ඕනේ නැද්ද ? හ්ම්ම් .. එත් අර පහල හිටපු කොල්ලෝ කෙල්ලෝ ටිකනම් වෙනස් ඇති , උන් එච්චරම නපුරු නැතුව ඇති ... නැත්තම් මම මෙලහකටත් බිම , උන් මොනවද දන්නේ නෑ එතනට වෙලා හිත හිත හිටියේ....

අපොයි ! ඕක හිතන්න ගිහින් තමා මාව ගහෙන් වැටුනේ ... මහ කුරුල්ලා තැන බලල ඇන්න පාරකින් අතු කෑල්ලකුත් ගලවගෙන බිම වැටුනේ නැතෙයි ...වැටුන වේදනාව එහෙමයි , මෙන්න බොල යට ඉදන් රැකගෙන හිටිය මිනිහෙක් පොලු ගහන්න පටන් ගත්ත .. උනම්  තිරිසනෙක්ටත් අන්තයි , අමාරුවෙන් බඩගාගෙන ගිය මගේ පිටට තලලත් උගේ අසහනකාර හිතට සන්තෝසයක් දැනෙන්ඩ නැතුව ඇති .. අම්මෝ .. මට මතක් වෙනකොටත්  බයයි.. මම මරුවිකල්ලෙන් වගේ එහා තිබ්බ ගඩොල්ගොඩක් ඇතුලට රිංගලයි පන බේර ගත්තේ ! ඒක සැහෙන වෙලාවක් මගේ දිහාට ගලුත් ගහ ගහ ඉදලයි ගියේ .. උගේ හම අළු පාටයි ... මිනිහෙක් නෙවේ යකෙක් ! කොන්ද රිදෙන විදිහට තුවාලද දන්නේ නෑ , මම තව ටිකක් වෙලා ඉදල එලි බහින්න ඕනේ .. ආයේ ගහට යාගන්න පුළුවන් උනොත් හොදයි ... නැත්තම් මෙතනම හරි මැරෙනවා , මේ බඩගින්න උහුලනවට වඩා මට මැරෙන ඒක සැපයි ......

Sweetened Taste

Sending You a Little Smile

As You Look at Me for a While

Making the Touch a bit Mild

And a certain bit to Wild

Leaning to You Like a Child

I am Faking Not to Build

In the Touch You Explore

Love and Lust is So Adore

Over and Over I Implore

Vacant Places of Me Encore

Endless Fun We Need With Hardcore...

Young We are Still Strong

On the Start of a Journey Long

Understanding Right and Wrong

Forever -  to Each Other We Belong...

We Belong...

In Dark Times..

We shall pass these Dark times with courage

Hoping to see a ray of light

If not must we accept

We are bound to be in Dark forever !

Nor its sweet or bright

Yet I can bear and carry Along

Strive hard to build and earn

Through that a life to grow

No GOD no fate will be there

Only the strength mind beneath 

Can not express until

Until we know the Dark and Light

Early a week or maybe more

For me and you both to know

Shall pray for the Light and deny the Dark

For we hold truth in our way

But saw life is nothing worth to play

Hold my hand and lets walk this way

Wish for the best to see next Day...

In this Lonely Winter

AKS (2001)

Good is bad

bad is good...

in the false light,

it´s all true

´True-False, who knows what?

One´s a lesser evil than the other

But they all look-walk the same,

it all seems to measure the same

Set fire to Truth,

find a Lie burnt out,

Good is bad

bad is good...

Afraid - Ashamed - Astonished

Once I knew a boy - Now he's a man 

Does he know me ? 

I just don't think so ...

Would he recon me ? 

I just don't think so...

he won't even care 

But if - he does - strange !

I ain't worth it - truly It was 

a mistake...

We'll see , but he 

ever come back ? to see me ??

hmm.. 

Wow he

will be Character !!!

I saw a Pepsi - But

I just don't think so...

ඉස්පිරිතාල සටහන්

" මිනිසෙකු ඇතුලට යන  වෙනත්  මිනිසෙකු ලෙස  පිටවන  ස්ථාන දෙකකි රෝහල , සිරගෙය "

සිහිකරමි ආදරෙන්...

කජු කැලේට නම වැටුණු හැටි වැඩි විස්තර වෙන ලිපියකින් කියන්නම්... සමහර විට අපිට දුර ගමනක් යන්නත් පුළුවන් වේවි. දුර උනත් කෙටි උනත් ඒ යන ගමනේ මුල් පියවරකට ආදර ඇරඹුමක් තියන්න මට හිතුන. 

මේ කියන්නේ කාටද කියල මගෙන් අහන්න එපා. හේතුව, 

සමහර දේවල් දැනගන්න ඕනා දැනුමින් නෙවේ, ප්‍රත්‍යක්ෂයෙන් නිසා..    

සෙනෙහෙබර පෙම් වදන්

ඉසුරුබර පෙම් හසුන්

අහෝ ! ඔබ නැත ලබා හුඟ කාලෙකින් ....

රළු වදන් ඉවසමින් කෙටි දෙසුම් සැනසෙමින්

රුව නොදැක සති ගනන්

හිදී ඔබ ආදරෙන් එනතුරුම මග බලන්...

බිදී ඇත මතකයන්

ගෙවූ හැටි දින ගනන්

සිදී නැත ආදරෙන් ඔබෙ ලයම මා වෙතින්....

කදුලින්ම නෙතු තෙමන්

මටම බැදී ආදරෙන්

දුක් විදින ඔබ දකිනු බැහැ සතුටකින්...

ව්‍යාධි දුක් කඳ ඉරන්

පරණ සෙනෙහස අරන්

අලුත් හසරැල් පිරුණු මුහුණකින්...

මගෙම සොදුරිය සොයන්

නොපමාව මේ සතියේ එන්නේ මං

සසරේ අපි නොපරදින ආදරෙන්.....

ගිනිකඳු පුපුරා

ගිනිකඳු පුපුරා අප ලොව ගිනියම් වී
ලෙඩ දුක් පිරිලා හද දුක් සුසුමන් වී
ඉසුරින් සිඳිලා  අද මා  දුප්පත්  වී
ඇසුරින් මිදිලා හදවත් දෙතැනක වී

ගිනිකඳු පුපුරා ලෝදිය විසිරී යයි
හදවත් පුපුරා වයිරය විහිදී යයි
ගිනියම් වුනදා සිතකට දුර නොපෙනෙයි
අලුයම් පෙම පරදා සිත  සසැලෙයි

ගිනිකඳු පුපුරා අඳුරෙන් ලොව වසනා
ඇති තතු නොදැනා සැකයෙන් සිත පිරුණා
වරදෙහි බැඳිලා මා පසුපස රැඳුනා
දස්සන් පරදා කැප වූවන් දිනනා

ගිනිකඳු පුපුරා අළු සැම තැන විසිරී
කාලය ගෙවිලා නැත කල දෙයකුත් ඉතිරී
අප සිත් බැඳිලා ආලය ඇත සසරේම විසිරී
මා නොහරීම් ඔබ, ආවත් මොන හැතිරී

ගිනිකඳු පුපුරා ඇතිවෙයි මැණිකුත් දියමන්ති
සිතුවිලි ගැටුමෙන් වේදනාව හිතට හති
සුළු වරදකටත් වෙන්වන කපල් ලොවේ ඇති
කසුන්ට ### සදහට යුවති පති

ගිනිකඳු පුපුරා නව ලොව ඇති වන්නේ
එම සරු පොලොවෙනි ජිවය දළුලන්නේ
අපගේ ආලය නැහැ දබරෙන් නැතිවන්නේ
එත් මගෙ ###
බලකරලා බෑ ඉබේට කවි ලියවෙන්නේ..

CARD HOLDER..

කොළඹ කොටුව දුම්රිය ස්ථානය අසල මගී පාලම ඔබ කවුරුත් දන්නා ස්ථානයකි.අද මම පළමු හරස් විදිය හරහා සුපුරුදු රවුමෙන් පාලම නැග්ගේ ලයිසන් කවරයක් දැන්නම් නැතුවම බැරි බැවිනි.මගේ වාර ප්‍රවේශ පත්‍රය රැදුණු පරණ කවරය ඉරී කැබලි වී දැනට සති ගණනකි .දවස් කීපයක්ම පාලම උඩදි දැක්කත් යන ගමන් වල හදිස්සිය නිසාම තාමත් ගානවත් අහගන්නට බැරිවුන එකක් අදවත් ගත්තේ නැත්තම් මේක ගැනෙන්නේම නැති එක ෂුවර්ය.

ඔහු මැදිවියේ හීන්දෑරී මිනිසෙකි,මම එතනට ලංවත්ම පෙනුමට ටිකක් "පොෂ් " කොල්ලෝ දෙන්නෙක් card holder එකක් අරගන "Thank You " කියා තාලෙට කියා යන්නට ගියහ.(තමන් සල්ලි දී ගත් භාණ්ඩයට වෙළෙන්දාට තැනක් යූ කියන අරුමය නම් තාමත් මට නොතේරේ ,anyway ඒ පොෂ් අයගේ හැටි විය යුතුය ).මම ටිකක් ලංවී මේවා කියයි ඇසීමි.

"මේක 120යි.. මේකත් 120යි... business  card ,bank  card  ඕනේ එකක් දාන්න පුළුවන්.."

ඔහු කිවේ තිබුන හොදම ඒවා පෙන්නමිනි. ඇත්තටම ඒ "card holder" ය. මට ඕනේ උනේ පොඩිම එකකි, පෙනුමට යන්තම් තෝරලා ගත් එකේ ගාන ඇසුවිට මගේ මුණ ඇඹුල් විය.

"පැති දෙකේ එක 50යි "

ඒ කිව්වෙත් ඕනෙවට එපාවටය .( මම කලින් ගත්ත එක මීට හොද කවරෙකුත් එක්ක 20කට කොටුවේම තිබුණි . දැන් ඒවා හොයන්නවත් නෑ , රටකට ගිය කල ! )

" ගන්නවද ? "

"...නැහ් "

" යනවා යනවා ..  ගන්නෙත් නැත්තම්,  ආව මෙතන වද දෙන්න !  යනවා ඔයි "

මගේ අතේ තිබුව උදුරාගන්නටත් කලින් ඒ කට ඉස්සර විය. වික්ෂිප්ත වූ මට ලැජ්ජාව අතේ තිබු ෂොපින් බෑගයෙන් වසාගෙන ඉක්මනින්ම මාරු වන්නට සිදුවිය. " මේ මොන ක යන්නක්ද .... මු මන් මොකෙක් කියල හිතුවද ? .... නොදකින් අමන.." සිතුවිලි පෙළක් සැනෙකින් ගලා ආවත්, ගම්පහ හිගන්නාගේ කතාව මතක් වූ නිසා (ඒ කතාව පස්සේ කියන්නම් ) මම ආපසු හැරී බැලුවේ අනෙක් පැත්තේ පඩිපෙලත් ලගටම ගිහින්ය.තවමත් මු මා දිහා කන්න වගේ බලාගෙන ඉදියි. 

ඕනෑකමින්ම දුම්රිය අසුනක ඉදගත් මම කල්පනා ලෝකයට පිවිසීමි. පාසල් කාලයේ මිතුරන් සමග ඕනා තරම් මෙවැනි සිද්දි වලට මම මුහුණ දී ඇත.එත් ඒ පිටකොටුව ඇතුලේය , අනික මම එතන "රගන්නට" ගියේද නැත , සාමාන්‍යයෙන් තනිව සිටින මෙවැනි වෙළෙන්දන් අහිංසකය. සමහර විට ටිකකට කලින් සිදුවූ පොඩි ගනුදෙනුවේ රස්නය මගේ පිටින් ගියා විය හැක. මම කොච්චර පොෂ් නැති උනත් ඌ  මට කතා කරපු විදිහ වැරදිය. පදික වෙළෙන්දෙකුට නොතිබිය යුතු උද්දච්චකමක් හා ගනුදෙනු කරුවෙකුට කතා කරන්නට නොදන්නාකමත් ප්‍රත්‍යක්ෂය තිරශ්චින  කමත් එහි අඩු වැඩි ලෙස තිබුණි. ඔන්න මම එතන පැය ගණනක් කාලය කෑවනම් කමක් නැත. මෙව්වා කියද්දී මට වසර ගණනකට පෙර සිදුවුණු සිද්දියක් මතක් වුනි .

ඒ මං 7 වසරේදීය , ඒ කාලෙත් මම මේ වගේම දුප්පත්ය .අවුරුද්දක් විතර එකතු කරපු රුපියල් 6000 ක් අරගෙන සදුදා දවසක තාත්තත් එක්ක පිටකොටුවේ ආවේ  DVD ප්ලයෙර් එකක් බලන්නටය. ඒ කාලේ   DVD  player ආපු අලුත කඩේ එකක් 15000ක් විතර විය, කොටුවෙන් උනත් 6000 කට එකක් ගන්නට  තිබුනේ නම් බොහොම පොඩි සම්භාවිතාවක්. 8000 හේ 9000 හේ ඒවා බල බල ඇවිත් එක කඩයක් ගාව නතර උනේ එකේ අඩුම තිබ්බෙත් 7500 කටයි. මුස්ලිම් කඩයක් ! ටිකක් ඉතින් කේවල් කරලා කරලා අඩුම ගාන 7000ට බැස්සුවා කියමුකෝ , එත් ලග තියෙන්නේ 6000යි එහෙන් තාත්තාගෙන් ඥුරු ඥුරුව...

මට ඒ කාලේ  දැනුම් තේරුම් තිබුනේ නෑ 7 වසරේ නිසා , ගත් කටටම කියවුනේ "6000යි අතේ තියෙන්නේ" කියල. වෙන කඩේකනම් "ගහලම පන්නන්නවා ". ටිකක් සද්ද නැතුව හිටපු අපිට ඊට පස්සේ එක එක  CD ප්ලයෙර් තමා ඊළගට බලන්න උනේ.එත් ඒ කාලේ දන්නවනේ... "පොඩි උන්" , දෙයක් ඕනේ නම් ඒකම තමා ඕනේ .. 

වෙන මිනිස්සුත් ඇවිත් බඩු ගන්න අතරේ සැහෙන වෙලාවක් එතන ලතවුන මම යන්න හදද්දිම තමයි 

"6000ට ඒක දෙන්නම් business  එක කරමු" කිව්වේ.

වෙන කඩේක  නම් ගැරන්ටි  තියන නිසා බඩු check  කරලා පෙන්නනවත් අඩුයි.එත් මේ කඩේනම් සේරම කොටස් එලියට අරන් මට කෑලි හයි කරගන්න විදිහත් කියලම දුනි. එදා සතුටින් ඒ ප්ලයෙර් එක මම ගෙදර අරන් ගියෙමි.(කොහොම ගණන් හැදුවත් ඒ කාලේ හැටියටනම් පාඩුවක් මිස එයින් රුපියල් 100ක වත් ලාබයක් ඔවුන්ට වුනා විය නොහැකිය.)

මාස 6 කට විතර පසු ප්ලයෙර් එක කැඩුනි.ඔවුන් දී තිබු දුරකථන අංක කිසිවක් වැඩ  නොකළේය. ගිහින් බැලූ විට කඩයද අතුරුදහන්වී තිබුණි.හොද වෙලාවට ගෙවල් ගාවින් රුපියල් 50 කට මෝටරයක් දා ගැනීමෙන් දෝෂය නිවාරණය විය.මීට අවුරුද්දකට විතර කලින් ගෙදරට අකුණක් ගසා අනිත් විදුලි බඩුත් සමගම එය අවසන් ගමන් ගියේය.

මේවා ගැන වැඩිදුරටත් කල්පනා කිරීමෙන් මට මෙසේ සිතෙයි.වර්තමානයේ මුස්ලිම් කඩ වර්ජනයට පිරිසක් සැරසෙයි , ඒ විතරක් නොව සිංහල කඩවලින් බඩු ගන්නටයි බල කරන ඉන්ටෙර්නෙට් වීරයෝද අපමණය .නමුත් පළමු සිදුවීමේ වෙනත් ජවනිකා අත්දුටුවන් අප අතර කොපමණ නම් ඇතිද ? සිංහලයා සිය පුහු මානය , උද්දච්චකම හා මෝඩ කම වපුරන තාක් කල් අපිට මුසල්මානුවන් වෙළදාමෙන් පැරදවිය හැකිද ? මුසල්මානුවන් සහජයෙන්ම වෙළදාමට දක්ෂය .එය ඔවුන්ගේ කපටිකම යයි කීමට තරම් මම කුහක නොවෙමි.පරිබෝගිකයාට හොදින් සලකන වෙළෙඳසල වෙත පාරිබෝගිකයා ඇදී යනු ඇත. කෙනෙකුගේ හැකියාව හා දක්ෂකම වයිරයෙන් හා කුහක කමින් යටපත් කල නොහැක .එයින් සිදුවන්නේ තවත් ලේ වැගිරුමකට අත වැනීම පමණි. අප කවුරුත් මරණයට බයයි , නිදහසට කැමතියි.

නියම බෞද්දයා , සිංහලයා සිදුකල යුත්තේ ගැටීම නොව බුදුන් දෙසු දහම පිළිපැදීමයි.කෙනෙකුට තමන් කැමති ආගමක් ඇදහීමට ඇති අයිතිය පරිබෝගිකයාට තමන් කැමති භාණ්ඩයක් මිලදී ගැනීමේ අයිතියටත් වඩා ඉහලය.එබැවින් මගේ අදහස තවදුරටත් ජාතිවාදය පතුරවා පලක් නැත.සිංහල හෝ මුසල්මානු අපි කවුරුත් ඉපදුන මේ බිම අප හැමටම අයිතිය.එත් ! .. ඔව ඔබට තවදුරටත් ප්‍රශ්නයක් තිබේනම් එයට බුදුන් වහන්සේ මේ පිළිතුර ඉතිරි කර ඇත ... 

පසුවදන : 

සමහරක් විට ඔබ කොළඹ කොටුවෙන් යනෙන විටක මම කියූ මිනිසා මුණගැසෙනු ඇත .මම ඔහුට ක්‍රෝධ නොකරමි ( කලෙමි , තව දුරටත් නොකරමි ) .ඔහු මෙන්ම පසුව කියූ අතුරුදහන් වූ කඩයේ මිනිසුන්ද මේ කටුක ලෝකයේ අසීරු ජිවන අරගලය කරන්නෝ වෙති.ඔවුහු අපරාධ නොකරති , පොඩි වෙලදාමකින් ජිවත් වෙති.සමහර විට අර මිනිසා තව ටික වෙලාවකින් පදමට වෙරි වී ගෙදරත් නොගොස් කාණුවක රැය ගත කරන්නට ද ඉඩ ඇත.එසේම රෑ වෙනතුරු දහදුක් විදිමින් සොයන සොච්චමෙන් ගෙදරට කෑම ටිකත් , දරුවන්ගේ වියදමට මුදලුත් රැගෙන බස් රථයක හෝ දුම්රියේ පාපුවරුවේ ගෙදර යනවා ද විය හැකිය.එය මම නොදනිමි.මම දන්නා එකම දෙයනම් මේ ජිවිතයේ අපි ඔහුට වඩා දහස් ගුණයක් වාසනාවන්ත බව පමණි.එබැවින් ඔබ ඔහුගෙන් වැරදිලා හෝ යමක් ගත්තොත් මා වෙනුවෙන් ඔහුට "පොෂ්" Thank You එකකින් සංග්‍රහ කරන්න .ඔහු සතුටට පත්වේවි ...